HISTORIA
Informacje o rabczańskich solankach odnaleźć można już w XIII wiecznych dokumentach. O dawnej eksploatacji słonych wód świadczą również zachowane do dziś nazwy miejscowe: osiedle Słone i potok Słonka. Miejscowa ludność od stuleci wykorzystywała słone wody na własne potrzeby. Z czasem zaczęto interesować się solankami pod kątem ich właściwości leczniczych.
Pierwsza drukowana wzmianka o zdrowotnych cechach rabczańskich solanek pochodzi z 1721 roku. Jednak dopiero w 1858 roku wykonano po raz pierwszy analizę chemiczną tych wód. Uzyskane wyniki były sensacyjne – rabczańskie źródła okazały się jednymi z najsilniejszych solanek jodowo-bromowych w Europie. Dzięki inicjatywie profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego Józefa Dietla w 1864 uruchomiono tutejsze uzdrowisko. Ówczesny dziedzic Rabki Julian Zubrzycki otworzył w Rabce pierwsze łazienki i pijalnie wód.
Rabka już pod koniec XIX stulecia zyskała renomę uzdrowiska dziecięcego. Z inicjatywy doktora Macieja Leona Jakubowskiego w 1887 roku otwarto tu pierwszy na ziemiach polskich, a trzeci w Europie Zakład Leczenia Dzieci Skrofulicznych, czyli chorych na gruźlicę.
W okresie międzywojennym Rabka cieszyła się sławą międzynarodową. W latach powojennych uzdrowisko było także ważnym ośrodkiem leczenia gruźlicy.
Oferta uzdrowiskowa
Uzdrowisko Rabka-Zdrój położone jest w rejonie bioklimatycznym VI „podgórskim i górskim”, odznaczającym się dużym zróżnicowaniem warunków bioklimatycznych, o typie umiarkowanym i silnie bodźcowym.
Klimat Rabki cechuje korzystny stopień nasłonecznienia i niewielką ilość odpadów, a położenie w górskiej kotlinie zapewnia osłonę od silnych wiatrów. Dobre warunki solarne, brak nadmiernych upałów i ostrych mrozów sprzyjają leczeniu klimatycznemu, które może być tu prowadzone przez cały rok.
Do bogactw naturalnych Rabki-Zdroju należą wody mineralne. Są to silne solanki chlorkowo-sodkowo-jodkowe, które stosuje się w kuracjach kąpielowych, pitnych i wziewnych.
Podstawowy profil leczenia rabczańskiego uzdrowiska to choroby układu oddechowego, krążenia, niedokrwistości, choroby alergiczne, astma oskrzelowa, skaza wysiękowa, reumatyzm, cukrzyca, choroby przemiany materii, miażdżyca i nerwice.